SuZ Wandelt. Een blog over langeafstandwandelingen die ik maak en ga maken. De volgende die ik ga lopen: Ik weet het nog niet… misschien weer gewoon in mooi NL, misschien de Fisherman’s Trail Portugal, misschien het Zoutpad in Engeland…
Krijtlandpad Limburg
Dag 5 | Valkenburg Maastricht | 8 juli 2022
Nou, daar zit ik… in de trein terug naar huis waar ik zo ontzettend veel zin in heb!
Na bijna 100 km en 148000 stappen heb ik het gewoon gedaan… ik voel me trots. Vooral omdat ik het gedaan heb terwijl er ook momenten waren waar je door moet pakken en even je verstand op nul moet zetten… Het geeft vertrouwen in mezelf en in mijn benen;). Ik zocht ook een beetje naar vertrouwen in de omgeving, minder beren zien… of dat is gelukt? Ik denk het wel! Maar dat is iets wat ik vanzelf gaat merken!
Vandaag liep ik dus van Valkenburg naar Maastricht. Uiteraard gestart met een lekker ontbijtje op het terras van hotel Janssen… de scone kreeg ik mee voor onderweg. Strompelend vertrok ik. De blaren zijn er klaar mee en mij rechterbeen mopperde nog ietsje meer dan de dag ervoor. Maar je moet er even doorheen en dan loop je wel weer redelijk normaal (vond ikzelf). Maar een verrassend mooie route, langs de geul en met nog één flinke klim (een ijzeren trap omdat het pad te stijl is). En dan een prachtig uitzicht! Alweer? Ja, alweer… ze zijn er erg scheutig mee hier in Limburg:) ik heb mezelf hier maar even op de foto gezet want anders lijkt het net of ik niet mee was;) dit was bij de Mergelgroeve! Ik ben vandaag niet gestopt, want dat op gang komen qua kuiten en blaren was een beetje lastig! Ik hoop dat ik zo de trein uit kom!
En nu dus in de trein… op mijn slippers. Schoenen uit of het station, sorry mensen! Op naar huis… naar mijn lieve gezin die zo lief waren om mij deze dagen te gunnen… ik heb ze heel erg gemist en de reis kan me nu niet snel genoeg gaan!
Gevoelsupdate: euforie, trots en tijd om naar huis te gaan!
Dag 4 | Vijlen Valkenburg | 7 juli 2022
Na een heerlijk ontbijt weer op pad. Ik logeerde trouwens bij Hotel Vijlerhof in Vijlen. Prima kamer, wel een beetje gedateerd, maar schoon en met een nieuwe badkamer. Een fijn terras met lekker eten en een bekende boer/boerin op het terras, leuk hoor:)
Regen! Nou, dat is mooi, want dan heb ik die gekke poncho niet voor niets mee… en echt het was daardoor ook een stukje koeler… nog steeds grotendeels in T-shirt gelopen, dus ik vond het wel even fijn! Alleen het eerste half uur was erg nat, daarna wat miezer en tussendoor zon. Voor je een blauwe lucht, achter je donkere wolken. Vandaag stond er 19 op de planning. Dat werden er 17 doordat ik een stukje afstak, sssst! Ze zeggen wel eens dat je in gesprek gaat met jezelf tijdens zo’n reis, maar ik was ook vaak in gesprek met mijn benen en vandaag hadden we een derde gesprekspartner: de voeten! Ik moet eerlijk toegeven dat mijn training niet optimaal was. Volgens thuis past dat wel bij me, gewoon doen, beetje bluf en gaan. Ik kan niet zeggen dat het erg was of is, maar ik denk wel dat mijn benen iets meer hun mond hadden gehouden na een wat intensievere training. Maar goed, genoeg over de benen.
Ik liep eerst naar Wittem, wat ik nog kende van een paar jaar gelden, mooi klooster, mooie kloosterwinkel met mooie kaarten en boekjes en boeken over pelgrimswandelingen. Er zijn er nog genoeg in ieder geval:) ik liep vandaag en door de dagen heen ook af en toe een iniemini deeltje van de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela, hoe leuk is dat, de boeken die ik daarover heb gelezen inspireerde mij voor deze eerste langeafstandswandeling (LAW).
En ik at in Wittem mijn eerste stuk vlaai van deze dagen… zo, meteen geluncht!
Daarna liep ik een prachtig stukje over de Gulperberg, waar zon en donkere wolken prachtige uitzichten creëerden. Doordat ik gisteren veel had geklommen, maar ook veel afdalingen had gemaakt, vond ik vandaag het klimmen zelfs fijner dan het dalen (weer die benen)… maar het ging al met al best soepel. Bakkie in Gulpen en weer door… Een lang stuk door de velden met hier en daar een bankje of geen bankje en dan plofte ik in het natte gras (of iets vies, wil niet weten wat) was heerlijk rustig en toen hoorde ik Valkenburg… levendig als altijd.
Ik logeer in Hotel Janssen, een hele mooie nieuwe kamer met balkon en een algemene ruimte waar je lekker een biertje of wijntje kunt pakken… en chips! Nog even een stukje door Valkenburg, maar ik vond het wel goed zo… wat hapjes gehaald en zo lekker op mijn balkon lezen en tekenen!
Gevoelsupdate: ik merk dat je aan het begin nog heel erg bezig bent met het feit dat je het aan het doen bent. Je kiest voor deze tocht en dan ga je je voorbereiden… de energie om dan te gaan, zit dan zo hoog dat je echt even tot rust moet komen… gister was ik ook echt rustiger en voelde ik minder haast. Lekker hoor geen haast op een dag van 27km:) Vandaag voelde dat ook zo… heerlijk in alle rust gelopen zonder te veel denken aan waarheen, hoe laat etc… al lette ik heus wel op of ik goed zou lopen, maar de route staat echt heel goed aangegeven. Ik loop dus met Komoot maar als je het boekje hebt en je volgt de paaltjes/stickers dan is dat echt goed te doen!
Tegen thuis zeg ik Tot morgen zonder zorgen, want nog 13 km en dan weer de trein in… naar thuis. Waar ik heel veel zin in heb!
Alvast een paar tips:
*linnen broek: ideaal! Droogt binnen een kwartier
*wielrennersbroekje: droeg ik iedere dag onder mijn gewone (korte) broek… ook ideaal!
*babybelletjes: lekker snack
*krentjes: goede powerbron
*hotel en etappe-tips volgen later!
Dag 3 | Mechelen Vijlen via Vaals | 6 juli 2022
Startend met een ontbijt met weer dat geweldige uitzicht moest ik mezelf toch echt klaar maken voor vertrek. Ik logeerde trouwens bij ‘t Voshoes… mooie ligging, wel 1km van de route, maar het uitzicht maakten het goed. Beetje oude kamers, maar super schoon en de gastvrije mensen maakten dat dan weer goed:)
Klaar voor 27 km, of toch iets minder. Zoals met zoveel dingen besloot ik te beslissen op het moment dat ik op een punt was dat ik wel moest beslissen. Maar na 20 minuten lopen in het bos merkte ik dat ik dat bos helemaal niets aan vond. Het was wat bewolkter (heerlijk!) en dus vrij donker in het bos. Ik ben niet zo van het bos. Even de Komoot checken en ja, ik kon tussendoor steken. Ik dacht: dat scheelt me dan meteen zo’n 3km. Het tussendoortje was geweldig, want al snel pakte ik het mooiste uitzicht tot nu toe… ik blij en eenmaal weer op de route had ik het leuk bedacht, maar maar 1 km afgestoken. Ach… ik volgde mijn eigen weg (mooooi) en vond wat ik zocht (zucht;)…
Dus verder op de route en ik voelde al snel… dit gaat lekker. Bewolkt, lekkere benen en dus… ik ga het doen. Ik wist dat ik moest gaan klimmen en ik weet ook dat mijn benen dat minder leuk vinden maar we gingen ervoor… 350 m hoog en dan niet in 1 keer omhoog, maar op neer op neer… en neer vonden mijn kuiten dan weer minder leuk. Nu lijkt het alsof alleen mijn benen het niet leuk vonden, ik liep zelf op een gegeven moment ook wel even met een donderwolkje… maar de beloning het 3landenpunt:) ach ja… het ging mij om de route, daar was het gekkenhuis, maar uiteraard wel even het punt gepakt voor een kiekje. En ook wel weer grappig van de rust en natuur opeens in de toeristische drukte. Omdat dit in mijn gedachten de grootste uitdaging van de dag was, liep ik vrolijk door naar Vaals. Daar pakte ik nog een extra km omdat ik meer blaren pleisters nodig had… en startte de laatste 7 km. Het was inmiddels al kwart over 4, dus het zou een latertje worden… niet erg, maar deze vond ik nog wel even pittig. Het was wel prachtig… Holset ook echt heel mooi! Maar ik verlangde wel naar het hotel. En die kwam in zicht… en nu zit ik hier op het terras. Best een beetje trots of eigenlijk supertrots.
Oja gevoelsupdate: het was zo leuk dat ik een paar plekjes tegenkwam waar ik ook met mijn gezin en mams was geweest, dat voelde echt heel goed… werd ik blij van! Verder geen inkakmomentje hier in het hotel. Een snelle douche en nu dus heerlijk op het terras, beetje appen met thuis, blog schrijven en ik zou ook nog wel even willen tekenen, maar denk dat ik vroeg in bed lig vanavond:)
Dag 2 | Eijsden Mechelen | 5 juli 2022
Na een heerlijk ontbijt vertrok ik naar Mechelen, mijn tweede etappe. 20 km voor de boeg. Het werden er 21, want het hotel lag iets van de route.
Dit was de dag dat ik Limburg zag zoals ik het weleens vanuit de auto heb gezien. Heuvels, fruitbomen, koeien (mergpijpjes) en heel veel groen. Prachtig en zwaarder dan de dag ervoor, door al het klimwerk dat er in zat! Maar ook minder zwaar doordat ik veel pauzes nam. Lekker op een bankje, lunch op het terras… dat beviel me wel. Het windje was lekker, maar de zon was weer warm. En terwijl je weet dat je goed moet drinken, had ik dat op dag 1 toch te weinig gedaan. Nu was er en meer schaduw en ik dronk zoveel, dat ik zelfs een plasje in het wild heb gedaan… yes, die kan ik ook weer afvinken!
En terwijl ik de eerste dag nog met een haast liep die nergens voor nodig was, liep ik vandaag zonder te haasten… de omgeving gaf rust en daarbij de afstand en zon gaven me een reden om de tijd te nemen. Ik vertrok om 9 uur en kwam om 5 uur aan in het hotel. Ik merkte echt dat het ‘actie en afronden’ nu niet nodig is. Dat gevoel heb ik wel…. Lopen maar en het eindpunt bereiken, maar dat is helemaal niet leuk. Dus schouderklopje omdat ik dat los heb gelaten… al trapte ik er aan het einde toch nog in. Ah, nog 2 km, laat ik maar doorlopen, terwijl ik langs een leuk terras kwam… die 2 km werden er 3 en het was de steilste klim van de dag… dus morgen nog rustiger aan? Ik twijfel voor morgen nog tussen de hele route 27 km of, een stukje afsnijden 22 km. Dan zie ik het 3landenpunt niet, maar ach, dat is niet het hoogtepunt van deze route vind ik… even kijken wat de benen morgenochtend zeggen… oja en de eerste blaren moet ik ook nog even vragen;)
qua gevoel werkt het tot nu toe zo: fris van start in de ochtend, even erin komen, gevoel van geluk dat ik dit mag en kan doen (dank je lievies thuis), even zwaar, uitrusten (lekker zeg dat dat werkt), aankomst blij, na douchen fris, dan is de adrenaline opeens verdwenen en mis ik thuis… dan voelt het raar om het alleen te doen, hapje eten, weer wat frisser, tekenen, lezen, zzzzz… repeat!
Dag 1 | Maastricht Eijsden | 4 juli 2022
Vroeg (6.40) in de trein vanuit Haarlem. Ik was dus al om half 10 in Maastricht. Aangezien ik ‘maar’ 12,5 km hoefde te lopen, besloot ik dus maar even de stad in te gaan. Ik ging richting de onze lieve vrouwen basiliek. Een kaarsje aansteken voor dit avontuur leek mij een goed plan. Daar op het plein een bak yoghurt met heel veel fruit als ontbijt en toen de eerste stap op het Krijtlandpad. Ik weet van de hele route natuurlijk niet wat ik kan verwachten, maar heb wel een beeld voor me van het Limburgse landschap. Het eerste deel is anders. Dit is een stuk langs de Maas, langs haventjes en door het natuurgebied Eijsder Beemden. En het was mooi. Heel veel gele bloemetjes en paarse distels, en prachtige bomen langs de waterkant. De wilde paarden heb ik niet gezien, maar omdat ik wist dat ze er waren at ik mijn broodje onder de boom iets minder rustig. Grappig als je van iemand leest dat ze zo brutaal waren dat ze een broodje uit iemands hand pakten, je dat beeld in je hoofd hebt zitten. Dus voor de lezers van mijn blog, alsjeblieft;)
Ik had me voorgenomen alles heel rustig aan te doen… tja, op zo’n eerste dag heb je dus toch nog de haast in je zitten en liep ik ondanks twee stops langs het water lekker snel door naar het eerste eindpunt. Daar was ik om half twee… voelde een beetje alsof ik nog wel wat langer had door kunnen lopen, maar ik eindigde vandaag in het leuke Eijsden bij B&B Breusjterhofke. Lekker douchen, beetje lezen, tekenen op het terras en een hapje eten. En… vroeg naar bed! Ik merkte dat de zon toch de hele route in mijn nek had geschenen en de zon krijgt mij er altijd snel onder dus morgen iets in mijn nek!
Ik was en ben vooral benieuwd hoe ik me voel als ik alleen op reis ben. Tot nu toe: qua organiseren red ik me prima, dat vind ik zelfs heerlijk zoals de mensen dichtbij me waarschijnlijk wel herkennen:) Qua beleving mis je mensen om het te delen. ‘Kijk, wat mooi!’ Wilde ik vaak uitroepen. Maar dat deed ik dan maar met mezelf of op whatsapp… ik ben minder online deze al maar zeker niet offline. Dat helpt me in het alleen zijn. Het contact met thuis mij goed doet en maakt het minder eenzaam!
23 juni 2022
Hier even iets heel anders. Ik wandel. Veel en graag. Dus, na heel veel boeken over solo-wandelen besloot ik een jaar geleden dat avontuur aan te gaan. Maar waar ga ik heen? Italie, van Florence naar Assisi? De Camino? En start ik dan in Frankrijk of loop ik meteen het stuk in Spanje, maar welke route dan? En een jaar geleden nog de gedachte: als ik nu plan, kan ik dan wel lopen in die tijd ivm corona of zit ik dan weer met een ticket in the pocket die ik later pas weer kan gebruiken? En… daarnaast ook de gedachte: vind ik solo-wandelen wel leuk? Ja, is het antwoord als je het me vraagt na een leuke wandeling hier in de duinen. Maar is het antwoord ook Ja! als ik 5 dagen onderweg ben. Uitproberen dus, en waar kan je dan beter starten dan in Nederland… je raadt het al, in Limburg!
missen? Tuurlijk! Heb je er zin in? Ja! Wanneer ga je? Begin juli! Hoeveel dagen ga je lopen? 5! Wat is je etappeplanning? Zie hieronder! Ga je kamperen? Echt niet! In luxe hotels? Ook niet Leuk kleine hotelletjes onderweg? Ja! Al geboekt? Ja! Al geoefend? Ja…een beetje!
Dit is de route die ik ga lopen. Aangezien mijn avontuur in Haarlem begint en ik met de trein naar Maastricht (de start van de route) reis, heb ik gekozen voor wisselende afstanden per dag:
Dag 1: Maastricht – Eijsden 11,9
Dag 2: Eijsden – Mechelen 19,8
Dag 3: Mechelen – Vijlen 27,2
Dag 4: Vijlen – Valkenburg 19,9
Dag 5: Valkenburg – Maastricht 12,8
Welke app gebruik je? Komoot! Wat neem je mee? rugzak 30 liter! Ga je tekenen onderweg? Ja!
Dus, vind je het leuk om mij te volgen… kijk dan af en toe op deze pagina:) Of op Insta natuurlijk!
